Sedert anderhalve maand probeer ik het boek "Een korte geschiedenis van de tijd" te lezen, van Stephen Hawking en Leonard Mlodinov.
Het wordt verondersteld een toegankelijk boek te zijn dat op een eenvoudige manier de complexe begrippen die ruimte en tijd definieren, probeert uit te leggen.
Ondanks de inspanningen van de auteurs, blijft het toch moeilijke materie (en anti-materie, om in de taal van het boek te blijven ;-)
Een metafoor uit het boek, blijft maar nazinderen: als je kijkt naar de hemel op een heldere nacht, dan kan je zo'n 5000 sterren zien. Als je onze zon voorstelt als een korreltje zout, dan passen die 5000 sterren in een koffielepel zout, dan heb je 20.000 koffielepels nodig om enkel maar de sterren uit onze melkweg te "scheppen" ... en als je alle sterren uit het heelal wilt verzamelen, dan heb je een bol met zoutkorrels van zo'n 13 kilometer doorsnede!
.... moet er nog zand zijn (of zout ;-)?
