Gisteren in de late namiddag ben ik gaan joggen: 40 minuten inspanning en ontspanning.
Ik ga nogal eens lopen langs de Wevelgemse Leie (langs het jaagpad).
En het was genieten van de natuur: toen ik nog maar pas op het jaagpad kwam (ter hoogte van de Leiebrug), werd ik al verwelkomd door een luidruchtige vlucht ganzen.
Ter hoogte van de afgesloten Leie-arm schrok een reiger op: hij vluchtte naar de overkant. Misschien was hij geschrokken van mijn opzichtige fluo jas?
Maar de klap op de vuurpijl kwam toen ik de brug die de R8 over de Leie brengt, al achter me had gelaten. Daar ligt uiterst links nog een (kleinere) oude afgesloten Leie-arm, en vlak naast het jaagpad links ligt een nogal volumineuze gracht.
Plots buitelde daar een kleine vis uit het water: dat vond ik grandioos.
(Ok: voor alle duidelijkeid ... hij buitelde er ook terug in ... er was dus geen permanente schade ...)
Wat een timing! Hoe kon die vis nu weten dat ik daar op dat ogenblik zou voorbij lopen?
Enfin, het kleine beestje was in zijn opzet geslaagd: ik was gecharmeerd door deze springlevende vis in de gracht.
Ik hoop dat de betrokken vis nu ietwat gelukkiger door het koude water zwemt: hij heeft een filosofische jogger eens te meer de kleine dingen van het leven laten appreciëren.
Arnold.
No comments:
Post a Comment