Ik woon op de hoek van een straat, die een T-vormig kruispunt vormt.In de andere straat, aan de overkant, op een 50 m. van mijn huis, woont slager/traiteur WIM. Een goede slager: daar halen we onze vleeswaren!
Het moest me al een tijdje van het hart, maar deze morgen was het toch te grof: ik stond als enige man in de slagerij. Voor mij drie dames, na mij nog 2 dames.
Alhoewel ik dit gegeven op zich niet onaangenaam vond, betekende dit wel dat er 3 auto's buiten de slagerij stonden, telkens met de betrokken echtgenoot aan het stuur, MET draaiende motor (voor de volledigheid van de puzzelaars onder jullie: één dame was met de fiets, één dame was te voet).
Wat me dus in dit verhaal stoort, is dat blijkbaar zo goed als iedereen die met zijn auto naar de slager rijdt, en als chauffeur in de wagen blijft zitten, het nodig vindt om de motor te laten draaien.
De voordelen hiervan lijken me niet zo voor de hand liggend, maar de nadelen lijken me in deze barre economische tijden vrij zichtbaar: je laat gewoon goede benzine verdampen, zonder meerwaarde.
Dat deze mensen voldoende goed bij kas zitten om deze aderlating te ondergaan, tot daar aan toe: da's hun goed recht, maar dat ze daarmee, zonder enige meerwaarde, ons aller zo dierbaar ozongat ook nog wat groter maken, daar kan ik echt niet bij.
Mijn vraag: moet ik die mensen hierop aanspreken, of gaat me dit totaal niet aan?
Commentaar is welkom!
Arnold.
Sunday, December 28, 2008
Monday, December 01, 2008
normaal ben ik gene stoefer, maar ja ....
Iets wat ik al bijna 2 maanden op foto had staan, maar in mijn aangeboren bescheidenheid nooit wou publiek maken ... check the picture ;-)
Je leest het goed: "Arnold: Lösungen, die verbinden" ... ik zou het zelf niet beter kunnen verzinnen !!!
(voor de minder polygloten onder ons, een ietwat vrije vertaling: "Arnold: oplossingen, die dingen met elkaar verbinden")
Als dat geen Web 2.0 is: 'collaboration' tot en met (hoe kan je 'verbinden' zonder samen te werken?).
P.S.: foto genomen tijdens een bedrijfsbezoek nav. Open Bedrijvendag op 5 oktober 2008 (in een niet nader omschreven bedrijf in Oudenaarde, waar reiskoffers worden gemaakt)
Sunday, November 30, 2008
Over leven en dood in één week-end
Het was een bewogen en heel druk week-end.
Wat een uiterst druk maar fun-only week-end moest worden, is overschaduwd door een minder prettig gebeuren.
Vrijdagavond goed gestart: naar een meer dan uitstekend optreden geweest van Wim Opbrouck en Els Dottermans: echte showbeesten, heel erg leuk.
Zaterdagmorgen echter, heb ik samen met vele andere collega's, afscheid genomen van een collega, Stefaan.
Het was een erg emotioneel moment: Stefaan werkte al meer dan 10 jaar in mijn afdeling, maar sinds november verleden jaar werkte hij heel nauw samen met mij.
Na een ernstig ongeval half augustus, heeft hij 3 maanden tussen leven en dood gezweefd. Een week geleden heeft hij uiteindelijk de strijd gestaakt. Ik heb op de begrafenis een getuigenis afgelegd, en bij momenten had ik het echt moeilijk.
Zaterdagmiddag kwam een neef lunchen. Deze man werkt sinds een klein jaar in Saoedi-Arabie, waar hij voor een bekende Vlaamse baggeraar de leiding heeft over een "kamp", waar de baggeraars logeren. Ze spuiten er een aantal kunstmatige eilanden op, dicht bij de kust, vanwaar dan later naar olie zal worden geboord.
Het spreekt vanzelf dat er over een dergelijke job heel wat te vertellen valt: een echt avontuur is zo'n opdracht (het land met zijn klimaat, zijn inwoners, zijn cultuur, zijn taal, en daartussen dan ettelijke andere nationaliteiten die ingehuurd worden om alle werkzaamheden in goede banen te leiden). Zondagmorgen moest hij terug naar Saoedi-Arabie vertrekken (8 weken ginds, 4 weken in Belgie).
Zaterdagavond was (reeds lang) het verjaardagsfeestje van mijn vrouw gepland: een kleine 20 mensen in ons huis, met heel wat sfeer en ook wat hapjes en drankjes.
Zaterdagavond laat moesten we dan nog naar een benefiet (ons gezicht tonen ... want we hadden dat beloofd aan die mensen); zaterdagmorgen bleef in mijn hoofd spelen en we zijn er slechts kort gebleven.
Zondagmiddag werden we verwacht in Gent, bij onze oudste zoon: hij huurt daar nu een appartement met zijn vriendin, en we moesten er de oma (81j) en mémé (77j) naar toe rijden ... die dames moesten toch ook eens dat appartement kunnen aanschouwen .... en er achteraf kunnen over praten met de familie, vriendinnen, kennissen ;-)
Zoals je ziet: een druk week-end dat voor mij overschaduwd werd door de emoties van zaterdagmorgen.
Maar zoals je zopas kon lezen ging ook in dit week-end het leven bruisend verder ... en het is niet altijd even makkelijk om daar mee om te gaan.
Arnold.
Wat een uiterst druk maar fun-only week-end moest worden, is overschaduwd door een minder prettig gebeuren.
Vrijdagavond goed gestart: naar een meer dan uitstekend optreden geweest van Wim Opbrouck en Els Dottermans: echte showbeesten, heel erg leuk.
Zaterdagmorgen echter, heb ik samen met vele andere collega's, afscheid genomen van een collega, Stefaan.
Het was een erg emotioneel moment: Stefaan werkte al meer dan 10 jaar in mijn afdeling, maar sinds november verleden jaar werkte hij heel nauw samen met mij.
Na een ernstig ongeval half augustus, heeft hij 3 maanden tussen leven en dood gezweefd. Een week geleden heeft hij uiteindelijk de strijd gestaakt. Ik heb op de begrafenis een getuigenis afgelegd, en bij momenten had ik het echt moeilijk.
Zaterdagmiddag kwam een neef lunchen. Deze man werkt sinds een klein jaar in Saoedi-Arabie, waar hij voor een bekende Vlaamse baggeraar de leiding heeft over een "kamp", waar de baggeraars logeren. Ze spuiten er een aantal kunstmatige eilanden op, dicht bij de kust, vanwaar dan later naar olie zal worden geboord.
Het spreekt vanzelf dat er over een dergelijke job heel wat te vertellen valt: een echt avontuur is zo'n opdracht (het land met zijn klimaat, zijn inwoners, zijn cultuur, zijn taal, en daartussen dan ettelijke andere nationaliteiten die ingehuurd worden om alle werkzaamheden in goede banen te leiden). Zondagmorgen moest hij terug naar Saoedi-Arabie vertrekken (8 weken ginds, 4 weken in Belgie).
Zaterdagavond was (reeds lang) het verjaardagsfeestje van mijn vrouw gepland: een kleine 20 mensen in ons huis, met heel wat sfeer en ook wat hapjes en drankjes.
Zaterdagavond laat moesten we dan nog naar een benefiet (ons gezicht tonen ... want we hadden dat beloofd aan die mensen); zaterdagmorgen bleef in mijn hoofd spelen en we zijn er slechts kort gebleven.
Zondagmiddag werden we verwacht in Gent, bij onze oudste zoon: hij huurt daar nu een appartement met zijn vriendin, en we moesten er de oma (81j) en mémé (77j) naar toe rijden ... die dames moesten toch ook eens dat appartement kunnen aanschouwen .... en er achteraf kunnen over praten met de familie, vriendinnen, kennissen ;-)
Zoals je ziet: een druk week-end dat voor mij overschaduwd werd door de emoties van zaterdagmorgen.
Maar zoals je zopas kon lezen ging ook in dit week-end het leven bruisend verder ... en het is niet altijd even makkelijk om daar mee om te gaan.
Arnold.
Tuesday, September 16, 2008
business management: modellen, methodes, theoriën
Deze site bevat een heel mooie verzameling van management methodes, modellen en theoriën.
De user interface oogt wel niet echt lekker, maar de inhoud maakt veel goed!
Arnold.
De user interface oogt wel niet echt lekker, maar de inhoud maakt veel goed!
Arnold.
Monday, September 15, 2008
L'histoire se répète
In een bericht uit oktober 2004 had ik geschreven over de eenvoud van rekeningen van fietsherstellers.
Ondertussen werkt in die blogpost de link naar het beeldje van die rekening niet meer (die JPG file is teloor gegaan in cyberspace), maar niet getreurd ....
Verleden week heeft mijn vrouw haar fiets laten herstellen, bij een andere hersteller (zelfs niet in onze gemeente, maar in een naburig dorp).
En, wonder boven wonder, .... de rekeningen van fietsherstellers voldoen blijkbaar toch aan een bepaalde standaard.
Kijk maar, en we zijn notabene 2008!
Fantastisch is dat toch, zo'n persoonljke "factuur"?
Arnold.
Ondertussen werkt in die blogpost de link naar het beeldje van die rekening niet meer (die JPG file is teloor gegaan in cyberspace), maar niet getreurd ....
Verleden week heeft mijn vrouw haar fiets laten herstellen, bij een andere hersteller (zelfs niet in onze gemeente, maar in een naburig dorp).
En, wonder boven wonder, .... de rekeningen van fietsherstellers voldoen blijkbaar toch aan een bepaalde standaard.
Kijk maar, en we zijn notabene 2008!
Fantastisch is dat toch, zo'n persoonljke "factuur"?
Arnold.
Wednesday, August 13, 2008
Alzheimer online: no way!
Een ongeloofelijk interessante tool: http://www.archive.org/index.php
Arnold.
Sunday, June 08, 2008
nog maar eens een gevleugelde vaderdag !
Waaw, vandaag opnieuw een fantastische vaderdag meegemaakt: een tandemsprong skydiving (oftwel valschermspringen) in Moorsele.
Met een dikke dankjewel aan mijn vrouwtje (voor het initiatief) en aan de zonen (voor de steun).
Om 13h ter plaatse: dicht wolkendek, met een blauwe plek hier en daar ... niet zo goed om te springen (als je niet weet waar je zult landen ...).
En dan begon het 'angstig' wachten: de zon deed haar best om de wolken weg te smelten, en om 16h30 was het zo ver: groen licht !
Nog een korte briefing (kwartiertje) door de instructeur, een overall aangetrokken, een bril uitgekozen, en stevig in een veiligheidsharnas gesjord; en ready-to-go.
Als je al je adrenaline eens samen wilt horen tekeer gaan in je aders, dan is dit wel een goede oefening!
Je start met een 45 seconden vrije val (vanaf zo'n 5000m), waarna je rustig naar beneden zweeft (als je parachute is opengegaan ;-) vanaf zo'n 1500m.
Great experience!
Arnold.
Wednesday, April 23, 2008
een checklist over de "goede" opzet van een internetpagina
Een interessante checklist om na te gaan of je internet-pagina wel opgemaakt is om door bezoekers vlot gelezen te worden.
Friday, November 09, 2007
Henri wuift me niet meer uit
Zondag ll. ben ik naar de boekenbeurs gegaan.
Toen ik nog niet lang terug thuis was, merkte ik dat er een MUG auto en een ziekenwagen juist rond de hoek van de straat stonden.
D'r stond nogal wat volk op straat, en ik vind dergelijke situaties nogal "pottekijken",dus ging ik terug binnen (want mijn compagnons van de boekenbeurs waren er nog, en we hebben nog wat nagekeuveld).
Maandagavond hoorde ik dan dat de MUG er was geweest voor Henri. Hij zou in het ziekenhuis liggen.
Dinsdagavond echter kregen we een overlijdensbericht in de brievenbus: Henri was niet meer.
Henri was een buur: hij woonde in het 2de huis in de straat juist om de hoek. Zijn garage komt uit in onze straat, bijna rechtover ons huis.
We wonen al bijna zo'n 20 jaar in ons huis, en Henri woonde er toen ook al.
We hebben nooit echt veel contact gehad met Henri en zijn familie: een goede dag en een goede avond.
Maar telkens ik (en in de beginjaren was dat vrij frekwent) aan ons huis aan het werken was (vooraan), dan kwam Henri hallo zeggen, en een babbelke maken.
Henri was een minzaam man: rustig, en altijd vriendelijk.
Henri's gezondheid was de laatste jaren wat achteruit gegaan. Maar hij stond heel regelmatig in de deur van zijn garage, en altijd wuifde hij me vriendelijk uit als ik weer eens met de auto ergens naar toe moest.
Henri wordt zaterdag zelf uitgewuifd.
Niettegenstaande de losse band die ik met Henri had, heb ik de laatste dagen regelmatig aan Henri gedacht.
En dat wou ik even kwijt.
Arnold.
Toen ik nog niet lang terug thuis was, merkte ik dat er een MUG auto en een ziekenwagen juist rond de hoek van de straat stonden.
D'r stond nogal wat volk op straat, en ik vind dergelijke situaties nogal "pottekijken",dus ging ik terug binnen (want mijn compagnons van de boekenbeurs waren er nog, en we hebben nog wat nagekeuveld).
Maandagavond hoorde ik dan dat de MUG er was geweest voor Henri. Hij zou in het ziekenhuis liggen.
Dinsdagavond echter kregen we een overlijdensbericht in de brievenbus: Henri was niet meer.
Henri was een buur: hij woonde in het 2de huis in de straat juist om de hoek. Zijn garage komt uit in onze straat, bijna rechtover ons huis.
We wonen al bijna zo'n 20 jaar in ons huis, en Henri woonde er toen ook al.
We hebben nooit echt veel contact gehad met Henri en zijn familie: een goede dag en een goede avond.
Maar telkens ik (en in de beginjaren was dat vrij frekwent) aan ons huis aan het werken was (vooraan), dan kwam Henri hallo zeggen, en een babbelke maken.
Henri was een minzaam man: rustig, en altijd vriendelijk.
Henri's gezondheid was de laatste jaren wat achteruit gegaan. Maar hij stond heel regelmatig in de deur van zijn garage, en altijd wuifde hij me vriendelijk uit als ik weer eens met de auto ergens naar toe moest.
Henri wordt zaterdag zelf uitgewuifd.
Niettegenstaande de losse band die ik met Henri had, heb ik de laatste dagen regelmatig aan Henri gedacht.
En dat wou ik even kwijt.
Arnold.
Saturday, November 03, 2007
de juiste temperatuur
Iets wat me al een tijdje van het hart moet, maar waar ik nog niet aan gekomen was om neer te schrijven.
Waarom heeft iedere moderne auto een buiten-temperatuursensor, maar geen binnen-temperatuursensor?
Ik rij al een tijdje met een automatische airco, maar ik heb toch niet altijd de indruk dat de ingestelde temperatuur zonder meer wordt aangehouden.
Of zou het mankeren van zo'n binnentemperatuurmeting het minder goed functioneren van een airco moeten verdoezelen ?
Wordt vervolgd ... zodra ik een thermometer voor in de auto heb gekocht ;-)
Arnold.
Waarom heeft iedere moderne auto een buiten-temperatuursensor, maar geen binnen-temperatuursensor?
Ik rij al een tijdje met een automatische airco, maar ik heb toch niet altijd de indruk dat de ingestelde temperatuur zonder meer wordt aangehouden.
Of zou het mankeren van zo'n binnentemperatuurmeting het minder goed functioneren van een airco moeten verdoezelen ?
Wordt vervolgd ... zodra ik een thermometer voor in de auto heb gekocht ;-)
Arnold.
Saturday, September 08, 2007
Week-endje zeilen
Net zoals vorig jaar zijn we terug met een aantal collega's (en 1 vreemde eend ... mar die viel heel goed mee ...) gaan zeilen vanuit Nieuwpoort.
Da's altijd weer een belevenis: 5 bleu's en 1 skipper ...
Dit jaar was het weer wat rustiger dan verleden jaar: toen hadden we 6..7 Beaufort met pieken tot 8, dit jaar was het tussen 3 en 5 Beaufort.
Vrijdagavond ingescheept, en nog wat gekeuveld.
Zaterdagmorgen vroeg vertrokken (rond 7h30) richting Duinkerke (met de bedoeling dan het kanaal te dwarsen naar Ramsgate). Gezien de zwakke wind hebben we rond 13h30 beslist om dan toch maar naar Duinkerke te zeilen, en gelukkig dat we die keuze gemaakt hebben: rond 14h30 viel de wind volledig weg:, en zijn we naar Duinkerke getuft op motorkracht (zo'n 2h): maar ook da's leuk, in een lekker zonnetje.
Op zondag hadden we terug goede wind: in een flinke boog zijn we dan terug richting Nieuwpoort gezeild, waar we voor de kust nog efkes de radartoren hebben bezocht.
Rond 17h15 aangemeerd in Nieuwpoort: een beetje moe, maar voldaan!!!
Arnold.
PS.: meer foto's op Flickr
Wednesday, August 15, 2007
parkeerautomaat perikelen
Tijdens het week-end moest ik (jammer genoeg) in de St.Jozefskliniek te Izegem zijn.
Parkeren kan, tegen betaling. Er zijn twee automaten waar je kan betalen: ééntje aan de in/uitgang van de parking, ene aan de ingang van de kliniek zelf. Ikzelf moest 0,7 Eur betalen: iets wat niet bepaalt vlot verliep gezien de aversie van de automaat tegen stukken van 20 Eurocent!
Enfin, niet getreurd, de Proton-kaart heeft geen problemen met munten ;-)
Toen ik terug naar de parking ging, wou ik toch even checken of er geen leuke mededeling op die parkeerautomaat te vinden was ... en ja hoor: die lust blijkbaar geen stukken van 10 Eurocent !
Arnold.
Monday, August 13, 2007
Een achterkomertje (van Amiens)
Zojuist nog een leuke foto teruggevonden van onze korte trip naar Amiens (zie andere blogpost). Toen we in Le Crotoy aan het wandelen waren, vond ik deze tekst, voor een venster van een vakantiewoning.
Voorwaar een nieuwe vertaling van "sleutel": cute, as one would say in English ;-)
Arnold.
Sunday, August 12, 2007
klere(n) week-end
In juni 2006 heb ik een blogpost gemaakt met ongeveer dezelfde naam.
Deze keer zijn we naar Ikea geweest (in Lomme, om ons Frans wat te oefenen ;-)
We spreken dus deze keer over kleren: uiteindelijk zijn we thuis gekomen met 120 (ja, honderd en twintig) kleerhangers.
We hadden namelijk enige tijd geleden "gemoderniseerd", en een "dressing" geïnstalleerd in een resevekamer (die dus nu ook "dressingroom" noemt).
In zo'n "dressing" hangen de kleren niet meer in een gesloten kast, maar wel in een open kast.
En, het kan toch niet dat je dan zoveel verschillende kleerhangers ziet hangen? O neen, die moeten allemaal gelijk zijn: staat toch veel mooier?
Enfin, toen bleek pas hoeveel kleren we hebben (en ik spreek dan nog enkel over mijn liefste vrouw en mezelf): 120 kleerhangers waren nodig om de 'conversie' uit te voeren ... een mooi voorbeeld van de welvarende maatschappij waarin we mogen leven.
Arnold.
Deze keer zijn we naar Ikea geweest (in Lomme, om ons Frans wat te oefenen ;-)
We spreken dus deze keer over kleren: uiteindelijk zijn we thuis gekomen met 120 (ja, honderd en twintig) kleerhangers.
We hadden namelijk enige tijd geleden "gemoderniseerd", en een "dressing" geïnstalleerd in een resevekamer (die dus nu ook "dressingroom" noemt).
In zo'n "dressing" hangen de kleren niet meer in een gesloten kast, maar wel in een open kast.
En, het kan toch niet dat je dan zoveel verschillende kleerhangers ziet hangen? O neen, die moeten allemaal gelijk zijn: staat toch veel mooier?
Enfin, toen bleek pas hoeveel kleren we hebben (en ik spreek dan nog enkel over mijn liefste vrouw en mezelf): 120 kleerhangers waren nodig om de 'conversie' uit te voeren ... een mooi voorbeeld van de welvarende maatschappij waarin we mogen leven.
Arnold.
Wednesday, August 01, 2007
bezoek aan de monding van de Somme
Verleden week donderdag en vrijdag zijn we nog efkes naar Frankrijk geweest: via Poperinge, Kassel, Saint-Omer, de Cap's (Blanc Nez en Gris Nez), Bologne naar de monding van de Somme.
Donderdag zijn we tot de late namiddag blijven plakken aan de monding (Le Crotoy (waar we geluncht hebben in een leuk klein restaurantje (goede kwaliteit aan een goede prijs), Saint-Valery, ...). Daarna zijn we naar Amiens getrokken: we wilden daar wel eens de kathedraal zien. Ik had ergens gelezen dat de kathedraal 's avonds verlicht werd ... dus dat wilden we dan ook nog donderdagavond meemaken.
Wat we tijdens die "lichtshow" gezien hebben (die duurde een 3 kwartier), was echt de moeite: de kleurloze stenen beelden langs de buitenkant van de kathedraal werden ingekleurd met een lasershow: verbazingwekkend !!!
Deze site laat je toe om de kathedraal vanuit alle hoeken te zien (fantastische site, ten andere, met mooie beelden van ons wereld erfgoed). Voor een bezoek aan de kathedraal (met uitleg in het Nederlands via een individuele audio-gids) moet je toch wel een 2 uur vrijmaken.
De buurt rond de kathedraal is ook een bezoekje waard: je vindt er heel wat pittoreske plekjes in een binnenstad die doorsneden wordt door kleine kanalen.
Op slechts 20 min wandelafstand van de kathedraal vind je ook nog de befaamde drijvende tuinen, oftewel "Les hortillonnages. Je kunt er prachtig wandelen, maar je kan nog beter gebruik maken van de rondvaarten: kleine electrisch aangedreven boten (zo'n 12 personen) voeren je in alle stilte door het prachtige gebied.
Op de terugweg naar huis zijn we nog efkes blijven plakken in Naours, een onooglijk klein dorpje, waar ze ooit een ondergrondse stad hebben uitgegraven: ook al een bezoek waard (een bezoek in de ondergrond duurt een klein uur, maar ook het park zelf biedt een mooie wandeling).
Via Arras en Lille zijn we uiteindelijk terug thuis beland.
Ik kan deze streek echt aanbevelen; wij gaan er zeker nog terug (en slechts op een grote boogscheut van ons Belgie!).
Arnold.
Donderdag zijn we tot de late namiddag blijven plakken aan de monding (Le Crotoy (waar we geluncht hebben in een leuk klein restaurantje (goede kwaliteit aan een goede prijs), Saint-Valery, ...). Daarna zijn we naar Amiens getrokken: we wilden daar wel eens de kathedraal zien. Ik had ergens gelezen dat de kathedraal 's avonds verlicht werd ... dus dat wilden we dan ook nog donderdagavond meemaken.
Wat we tijdens die "lichtshow" gezien hebben (die duurde een 3 kwartier), was echt de moeite: de kleurloze stenen beelden langs de buitenkant van de kathedraal werden ingekleurd met een lasershow: verbazingwekkend !!!
Deze site laat je toe om de kathedraal vanuit alle hoeken te zien (fantastische site, ten andere, met mooie beelden van ons wereld erfgoed). Voor een bezoek aan de kathedraal (met uitleg in het Nederlands via een individuele audio-gids) moet je toch wel een 2 uur vrijmaken.
De buurt rond de kathedraal is ook een bezoekje waard: je vindt er heel wat pittoreske plekjes in een binnenstad die doorsneden wordt door kleine kanalen.
Op slechts 20 min wandelafstand van de kathedraal vind je ook nog de befaamde drijvende tuinen, oftewel "Les hortillonnages. Je kunt er prachtig wandelen, maar je kan nog beter gebruik maken van de rondvaarten: kleine electrisch aangedreven boten (zo'n 12 personen) voeren je in alle stilte door het prachtige gebied.
Op de terugweg naar huis zijn we nog efkes blijven plakken in Naours, een onooglijk klein dorpje, waar ze ooit een ondergrondse stad hebben uitgegraven: ook al een bezoek waard (een bezoek in de ondergrond duurt een klein uur, maar ook het park zelf biedt een mooie wandeling).
Via Arras en Lille zijn we uiteindelijk terug thuis beland.
Ik kan deze streek echt aanbevelen; wij gaan er zeker nog terug (en slechts op een grote boogscheut van ons Belgie!).
Arnold.
Sunday, June 25, 2006
een klere week-end
Wat een week-end:
Vrijdagavond: een goede vriend is gebuisd voor zijn thesis, wegens een echte bagatel (een (letterlijk) school-voorbeeld van regel-itis),
Zaterdagavond: telefoon van mijn oudste zoon: auto-ongeval in Bremen, Duitsland (gelukkig niemand gewond en hij is in zijn recht), auto rijdt nog, maar is toch nogal beschadigd,
Zondagnamiddag ... 2x prijs:
1. Een goede vriendin (en collega) belt: zij heeft met haar man en kinderen deelgenomen aan een ontspanningsnamiddag op haar man's werk ... en meegedaan aan een spel .... verkeerd gevallen .... ligamenten van duim afgescheurd: te opereren ...
2. diepvrieskast ontdooid ... en het ging niet vlug genoeg, dus wat geholpen met een plamuurmes om de ijsplakken te verwijderen .... te hard en te diep gegaan ... gaatje in de koelleiding .... diepvrieskast om zeep ....
De asgard was wat veraf dit week-end ;-)
Arnold.
Vrijdagavond: een goede vriend is gebuisd voor zijn thesis, wegens een echte bagatel (een (letterlijk) school-voorbeeld van regel-itis),
Zaterdagavond: telefoon van mijn oudste zoon: auto-ongeval in Bremen, Duitsland (gelukkig niemand gewond en hij is in zijn recht), auto rijdt nog, maar is toch nogal beschadigd,
Zondagnamiddag ... 2x prijs:
1. Een goede vriendin (en collega) belt: zij heeft met haar man en kinderen deelgenomen aan een ontspanningsnamiddag op haar man's werk ... en meegedaan aan een spel .... verkeerd gevallen .... ligamenten van duim afgescheurd: te opereren ...
2. diepvrieskast ontdooid ... en het ging niet vlug genoeg, dus wat geholpen met een plamuurmes om de ijsplakken te verwijderen .... te hard en te diep gegaan ... gaatje in de koelleiding .... diepvrieskast om zeep ....
De asgard was wat veraf dit week-end ;-)
Arnold.
Tuesday, June 13, 2006
Wat een vaderdag !!!
Man, man, man !
Ik hou normaliter niet zo van verrassingen (ook niet van verassingen, ten andere), maar nu had mijn vrouwtje (samen met de 2 jongens) toch de hoofdvogel afgeschoten!
Voor het eerst in mijn leven mocht ik stunten in de lucht.
Jawel, hoor, met een echt professioneel acrobatievliegtuig vanuit Wevelgem het luchtruim in, tot rond Ieper, en daar dan genieten van enkele stunts: loopings, rolls, vrilles, achtkanters, .... je zegt het maar .... ik heb het meegemaakt.
En als ik zeg professioneel: 300 pk; 750 kg.; titanium constructie: een kanonbal !
FANTASTISCH gewoon: de G-krachten die je dan meemaakt; het zicht dat je dan hebt (op de wereld ondersteboven), man, man, man toch!
Dank je wel, mams en kinnekes !
Arnold.
Saturday, June 03, 2006
De zomer zoemt binnen!
Na al dat slechte weer van de afgelopen weken, zou een mens beginnen vrezen dat het weer nooit meer in orde komt ?
Maar gisteren kwam de zon er dan toch door .... en bij ons thuis bleek de natuur dit onmiddelijk heel duidelijk te stellen: een "tros" bijen bleek zich genesteld te hebben in een appelaar. Door het dichte bladerdek kon je het van ver moeilijk zien, maar horen kon je het des te meer !
Als dat geen leuke verrassing was!
Arnold.
Wednesday, May 24, 2006
een verhaal van autospiegels: een ongeluk bij een geluk
Mijn schoonbroer woont in een drukke toegangsstraat tot Wevelgem: auto's parkeren langs beide zijden, en je auto achterlaten zonder ingeklapte buitenspiegels is vragen om problemen.
Maar niet getreurd: niettegenstaande de ingeklapte buitenspiegels had mijn geacht familielid al 3 spiegels vervangen ... zonder de dader te kennen.
Maar niet getreurd: niet zo, gisteren; ha neen: het was terug prijs .... buitenspiegel kapot gereden, maar deze keer, hoera: geluk ! Een buurvrouw had het gezien: een witte bestelwagen met nummerplaat PRW... (sorry, de cijfertjes heb ik niet onthouden).
Dus, gene paniek, effe de politie gebeld om klacht in te dienen, met de hoop om nu eindelijk eens NIET de vervangspiegel zelf te moeten betalen.
Maar dat was zonder het ongeluk gerekend: de politie had vlug getraceerd dat er in onze buurt zo'n 120 witte bestelwagens rondreden met die 3 eerste beginletters .... en sorry, hoor, mevrouw, maar voor een buitenspiegel konden ze toch al die wagens niet opsporen?
Daar ging die 200 Eur voor een nieuwe buitenspiegel .... nogmaals uit eigen zak.
Tot zover deze lokale berichtgeving, van onze reporter ter plaatse.
Maar niet getreurd: niettegenstaande de ingeklapte buitenspiegels had mijn geacht familielid al 3 spiegels vervangen ... zonder de dader te kennen.
Maar niet getreurd: niet zo, gisteren; ha neen: het was terug prijs .... buitenspiegel kapot gereden, maar deze keer, hoera: geluk ! Een buurvrouw had het gezien: een witte bestelwagen met nummerplaat PRW... (sorry, de cijfertjes heb ik niet onthouden).
Dus, gene paniek, effe de politie gebeld om klacht in te dienen, met de hoop om nu eindelijk eens NIET de vervangspiegel zelf te moeten betalen.
Maar dat was zonder het ongeluk gerekend: de politie had vlug getraceerd dat er in onze buurt zo'n 120 witte bestelwagens rondreden met die 3 eerste beginletters .... en sorry, hoor, mevrouw, maar voor een buitenspiegel konden ze toch al die wagens niet opsporen?
Daar ging die 200 Eur voor een nieuwe buitenspiegel .... nogmaals uit eigen zak.
Tot zover deze lokale berichtgeving, van onze reporter ter plaatse.
Subscribe to:
Posts (Atom)